گلابی
از نظر طب قدیم ایران طبع آن سرد و خشک است. یکی از خواص مهم گلابی این است که آرام بخش و ضدغم و تب بر است.گلابی رفع کننده خفقان و تشنگی است. خوردن گلابی باعث باز شدن چهره می گردد.
کسانی که دچار بی خوابی می شوند از دم کرده برگ گلابی استفاده کنند. کسانی که سوء هاضمه دارند یک ساعت بعد از غذا گلابی میل کنند. گلابی در حاليکه ملین مزاج است بعد از لینت دادن به آن مزاج را قابض می کند.
بعد از خوردن گلابی از خوردن آب سرد پرهیز شود. افراد سالخورده از خوردن گلابی ترش خودداری کنند.. هیچ گاه با شکم خالی گلابی نخورید چون باعث چنگ زدن معده می شود. برگ درخت گلابی ضد اسهال و التیام دهنده زخم است. گلابی ترش مقوی معده و کبد است و صفرا را می کاهد.
آب گلابی مدر است. و نیز تصفیه کننده خون و دفع کننده اسید اوریک می باشد. یک ساعت بعد از غذا میل شود.
آب گلابی تأمین کننده عناصر معدنی مورد نیاز بدن است و برای انواع کم خونيها مفید است. آهسته و با فاصله میل شود
برای سنگینی معده که در اثر يبوست باشد و صفرا و زردآب بر آن غلبه کزد باشد گلابی را همراه شکر میل نمایید.
آب گلابی برطرف کننده خستگی عمومی بدن است. صبح بهترین وقت برای رفع خستگی است. آب گلابی درمان کننده اسهال های ساده می باشد. گلابی برای مبتلایان به بیماری رماتیسم، نقرس، درد مفاصل و فشار خون بالا بسیار خوبی است.
افرادی که تیروئید دارند در برنامه غذایی خود گلابی را قرار دهند. گلابی را با پوست بخورید. گلابی تقویت کننده عضله قلب است. کسانی که میگرن دارند روزی یک عدد گلابی بخورند(عصرها) فسفر موجود در گلابی باعث می شود که تعادل عصبی برقرار گردد.